Kineziterapija
KINEZITERAPIJA (grčke riječi kinein – kretati se, kinezis – pokret) je oblast fizikalne terapije koja se bavi primjenom pokreta u svrhe liječenja, a u cilju uspostavljanja optimalnog funkcionisanja djelova i organizma u cijelini.
Kineziterapija kao dio fizikalne terapije predstavlja jedan od najvažnijh aspekata medicinske rehabilitacije. Ona se bavi primjenom sistematizovanih pokreta pojedinih djelova tijela ili cijelog tijela u vidu viježbi radi očuvanja, uspostavljanja, razvijanja i zamjene funkcija lokomotornog aparata, kao i organa i sistema koji su u funkcionalnoj vezi sa lokomocijom.
Cilj kineziterapije je maksimalno iskorišćavanje svih potencijala tretiranog pacijenta sa akcentom na optimalni mogoći oporavak oštećene funkcije lokomotornog aparata.
Kineziterapija obuhvata aktivne i pasivne vježbe.
Aktivne vježbe se dijele na:
– aktivne potpomognute
– aktivne nepotpomognute
– aktivne viježbe sa otporom.
Ona se primenjuje u gotovo svim medicinskim specijalnostima kod brojnih patoloških stanja, ali i preventivno.
Apsolutnih kontraindikacija praktično nema, a relativne su malobrojne.
U izvođenju jednog pokreta učestvuje više anatomskih struktura:
– koštani sistem
– zglobovi
– mišići
– periferni nervni sistem
– centralni nervni sistem
Još veći značaj kineziterapija dobija upravo zbog toga što pokret dovodi do angažovanja i ostalih organskih sistema : kardiovaskularnog, respiratornog, endokrinog idr.
Zato je danas kineziterapija obavezni dio rehabilitacije ne samo kod bolesti i povreda koštano-zglobnog sistema (lokomotornog aparata), već i kod bolesti srca i krvnih sudova, bolesti disajnih organa, nefroloških, neuroloških i drugih bolesnika.
KINEZITERAPIJA MORA BITI STRUČNO VOĐENA I DOZIRANA!
Sprovodi je strukovni/viši fizioterapeut. Doziranje kineziterapije zahtjeva poznavanje opšteg stanja organizma (kardiovaskuarni sistem, respiratorni sistem , nervni sistem, psihička spremnost i motivacija, zanimanje pacijenta,da li se nekada bavio sportom…).
Terapijski efekti kineziterapije su:
– povećanje mišićne snage i elastičnosti
– povećanje obima pokretljivosti u zglobovima
– poboljšanje funkcije kardiovaskularnog sistema, disajnih organa, nervnog sistema i organa za varenje
– poboljšanje cirkulacije i ubrzanje lokalnog metabolizma i procesa oporavka organizma u celini
– stvaranje pravilne šeme pokreta i motoričke aktivnosti
Oblici kineziterapije koje sprovodimo su:
– edukacija zaštitnih položaja i pokreta
– vježbe disanja
– vježbe relaksacije
– kineziterapija za cervikalni sindrom
– kineziterapija za lumbalni sindrom
– kineziterapija kod perifernih artroza (gonartroza, koksartroza, artroza sitnih zglobova šaka)
– kineziterapija posle preloma kosti,sportskih i drugih povreda (saniranje kontraktura)
– vježbe za osteoporozu
– korektivna gimnastika (predstavlja skup fizičkih vežbi doziranih po intenzitetu, vrsti i trajanju, koje se mogu primenjivati preventivno kod dijece koja imaju predispozicije za nastanak nekog od posturalnih deformiteta ili terapijski ako oni već postoje)
– vježbe za skoliozu i kifozu
– vježbe za korekciju ravnih stopala